Sunday, December 28, 2008

Kersfees in Dubai

Hallo julle,

Ek gaan sommer met die deur in die huis val... Kersfees was maar baie "low key" hier. Al die winkels was oop en dis maar baie kommersieel.

Ons sou by Britte gaan eet het, maar erens het ons misverstaan. "Come for dinner around Christmas time" is blykbaar nie dieselfde as "come for dinner ON Christmas" nie. So, ons het toe maar gele en TV kyk (ons het mos nou satelliet) en toe later gaan fliek. Ons het "Anywhere but Home" gekyk, nogal ironies ne. Ons kers ete? Nachos en popcorn. Ja, jy kan maar se shame. Die kers etes hier het gewissel van Dhs500 tot Dhs1,000 (so R2,500) per kop. Ek kon seker vir ons kos gemaak het, maar wie wil nou alleen eet op kersdag?

Ek het vir kersfees 'n kalahari Ferrari gekry... Dis nou 'n fiets. Ek ry baie lekker rond. As Percy in die aand gaan draf, kan ek saam met hom ry. Te lekker.

Percy wou nog altyd kite-surfing doen. Ek sien toe in een van die winkels dat hulle gift-vouchers verkoop vir ervaringe... En Kite Surfing was een van hulle. Jy kry 2 lesse, so dan kan Perc sien of hy daarvan hou...

Wel, ons het toe nou gisteraand by die Britte gaan eet. Baie aangename mense. Percy en Andy werk saam. Ek is die eerste persoon wat Polly, dis nou sy vrou, hier ontmoet het. Sy is ook bang vir die naald, so ek gaan volgende week saam met haar vir morele ondersteuning... met die naald.

So gepraat van die naald, ek het julle nog nie vertel van my ervaring nie. Daar is 'n paar van julle wat weet hoe ek oor bloed trek voel. Dit gaan gewoonlik so:
Dag 1
Suster soek 'n aar, daar's geen are sigbaar nie. Sy steek, ek panic. Die oefening is verby.
Dag 2
Suster soek 'n aar, geen aar sigbaar. Sy wil steek, ek panic. Oefening is verby.
Dag 3
Suster roep vir dokter, hy trek bloed uit my hoof slagaar in die nek. Oefening is finaal verby.

Nou ja, met hierdie agtergrond is ek toe bitter angstig saam met Ghani, my fixer (hy werk saam met Percy, 'n Pakistanie wat my aan my oupa laat dink en my skielik baie veilig laat voel) na binnelandse sake toe. Ghani het my sooo mooi gehelp, my presies gese waar ek moet sit, vir wie ek my papiere moet gee ens. Nadat my papiere gestamp is, is ek na die dokter toe. Hy kyk net na jou papiere en dan gaan jy na die volgende kamer toe. Ek moet byse, daar is rye en rye mense wat al daar staan van vroeg af. Meestal Filipyne. Maar my fixer het my elke keer heel voor in die ry gaan indruk. Nou praat ek van HEEL VOOR. Weet jy hoe sleg het ek gevoel vir die mense wat al ure lank daar staan en ek gaan staan heel voor? Baie sleg. En die mense in die ry het nie eers geprotesteer nie. Sjoe, dit wil gedoen wees.

Wel, nadat die dokter sy "stamp of approval" gegee het, is dit x-trale toe. Hulle scan jou vir TB. Die man by die x-trale was baie vriendelik, hy't my heeltyd herinner dat ek moet glimlag terwyl hy my longe afneem. :-)

Daarna is ek, nat gesweet van spanning na die ry vir die bloed trek. Daar is twee susters wat daar sit. So jy sit op jou stoel, en wanneer hulle jou roep, sit jy jou arm uit, hulle steek en dan waai jy. Nou ja, voor die suster haar naald in my arm kon druk het sy my hele geskiedenis met die naald gehoor. Sy was baie vriendelik en het gese as sy nie bloed kry nie is daar 'n Lab Technician wat sal probeer. Nie baie gerusstellend nie! Mense, die Here het vir my 'n wonderwerk gedoen! Daai girl steek toe en siedaar, met die eerste steek kry sy 'n aar EN BLOED!!! Toe sy die naald uittrek wou ek by haar weet of sy genoeg bloed gekry het!!! EN SY HET!! Ek vra haar toe, met baie respek, of ek haar 'n druk kan gee, want so iets het nog nooit met my gebeur nie. Sy't nie gedink ek's ernstig nie, maar het toe ja gese toe ek nie opstaan nie. Ek dink nie hulle is gewoond daar aan dat mense met smiles en dankbaarheid by hulle weggaan nie.

Terug by gisteraand. Ons het toe gisteraand by die Britte gaan eet en Andy het skoon van sy stoel afgeval toe ons vir hom vertel oom Jan jag vlakvarke met pyl en boog. Hy kon dit nie glo nie. En toe ons nog se ons eet die vlakvark, was dit eers vir hom 'n skok. Hulle het nog baie om te leer... Hulle wil graag SA toe kom, so dis hoe ons op die vlakvark storie gekom het.

Nou ja, ek sien ons doen goed in die krieket! Go Duminy!!

Ek moet se ek is baie dankbaar vir Percy wat die goed so mooi gereel het. As ek hoor hoe suffer die ander ouens se vrouens omdat hulle nog nie internet of satelliet het nie... Eish!

Ons het gisteroggend nog Suid Afrikaners ontmoet. Hulle het 8 jaar hier gewoon en is nou oppad Kanada toe. Adele het vir my al haar kontakte gegee, van 'n Suid Afrikaanse dokter tot 'n goeie haarkapper. BAIE WAARDEVOL! Julle wil nie weet hoe het my laaste haarsny sessie gegaan nie! Det, hier's tot 'n nail spa!! Ons kon toe ook 'n paar tweede handse goedjies by hulle oorkoop, water filter ens.

Bel ons gerus op Skype! Ons webcam en alles is nou opgestel!

Hey, ek moet gaan. 'n Baie voorspoedige jaar vir julle hoor!

Magriet... namens ons!

No comments:

Post a Comment

Hey, skryf wat jy dink!